Çadır eğitim kampüsü: Hatay’da gönüllü öğretmenler depremzede çocukları sınavlara hazırlıyor

LGS ve TYT-AYT sınavlarına hazırlık sürecinde olan Samandağlı öğrenciler depremin ağır etkilerine rağmen depremzede gönüllü öğretmenlerin desteğiyle sınava hazırlık sürecine devam ediyorlar.

Depremden etkilenen öğrenciler için harekete geçen Kolektif Koordinasyon Derneği, Samandağ’da belediyeye ait festival alanını eğitim kampüsüne çevirdi. Dernek, 40 gönüllü öğretmen, ve yine gönüllü vatandaşlar ve STK’lar tarafından sağlanan yardımlarla yaklaşık 700 öğrenciye eğitim veren bir çadır kampüs kurdu.

Çadırlardan oluşan eğitim merkezindeki gönüllü özel sektör öğretmenleri, depremzede çocuklara sadece lise ve üniversite sınavlarına hazırlık değil, psikolojik destek de sağlıyorlar. Eğitim kampüsünde özel eğitim ve okul öncesi eğitim sınıflarının yanı sıra sinema, oyun alanı, kütüphane yemekhane ve kafeterya gibi birimler de bulunuyor.

40 gönüllü öğretmen depremzede öğrenciler için bir arada Kolektif Koordinasyon Derneği adına, kurdukları çadır eğitim kampüsü hakkında 9. Köy’e bilgi veren gönüllü öğretmen Nebil Ekiz, “Deprem felaketi başladıktan sonra “Ne yapabiliriz’i” konuşarak Kolektif Koordinasyon Ekibi’ni kurduk. Önce gıda dağıtmakla başladık. Daha sonra ise, tek sorunun gıda olmadığını aramızda konuşarak eğitim alanına yöneldik” dedi.

Okul öncesi ve özel eğitimle başlayarak Samandağ ve çevre köylerindeki çocuklara ulaşmaya çalıştıklarını anlatan Ekiz, şöyle konuştu:
“Sonrasında ise sınava hazırlanan çocuklar için çalışmalara başladık. Beş tane üniversite, üç tane de lise sınavına hazırlık sınıfı oluşturduk. Düzeni oluşturduktan sonra da ilkokul sınıflarına da başladık. Tamamen gönüllüler ile oluşturduğumuz eğitim kampında 700 öğrenci ve 40 öğretmenle bir aradayız. Türkiye’de ne kadar hatırı sayılır yayınevleri varsa bize destek oldular. Bize gelen destekler sayesinde Türkiye genelinde yapılan deneme sınavlarından geri kalmıyoruz. Depremde yıkılan evlerimiz ve iş yerlerimizle birlikte zaman kavramımız değişti ve öğrencilerle geç saatlere kadar gönüllü olarak ilgilenebiliyoruz. Köyde kalan öğrencilerin ulaşımını da sağlıyoruz.”

Deprem bölgesi dışındaki bazı büyük eğitim kurumu ya da yayınevlerinin, gönderdikleri kitap ve eğitim materyali bağışı karşılığında, çadır kampüs etrafına isimlerinin yer aldığı reklamlar koymayı teklif ettiklerini de anlatan, ancak bunu kabul etmediklerini vurgulayan Ekiz, şöyle konuştu:

“Milli Eğitim Bakanlığı da kendi okullarına yönelmek istedi.  Öğretmen talebimize karşılık veremese de, kaynak konusunda bizi yalnız bırakmadılar. Öte yandan çadırları sağdan soldan kendi çabamızla topladık. Masa ve sandalyelerin bir kısmını enkazlardan kendi çabamızla çıkartırken, bir kısmını da çalıştığımız dershaneler verdi. Reklamlarını yapmak amacıyla bize yanaşan destekleri reddettik. Çünkü gönüllülük esasına dikkat ediyoruz. Hassas olduğumuz noktalardan biri de bu. Reklam karşılığında gelen birçok desteği geri
çevirdik bu yüzden. Bu kampüste müdür, temizlikçi yok. Herkes her alanda sorumluluk ve söz sahibi.”

Çadırlarda eğitim vermenin zorluklarına da değinen Ekiz, “Çadırlarımız ne sıcağa ne de soğuğa dayanıklı değil. Bulunduğumuz bölge de fırtınalı. İki çadırımız rüzgârdan kullanılamaz halde. Yeni dönem için de konteyner talebinde bulunuyoruz. Çadırlarla yeni döneme yetişmemiz çok zor” diye konuştu.

Bir araya gelen gönüllü öğretmenlerin oluşturdukları bu kolektif oluşumun devam etmesini istediklerini belirten Ekiz,
“Biz bu eğitim sahasını çok zor koşullarda oluşturduk. Samandağ’da hayatın normale dönmesi düşünülenden daha çok uzun sürecek. Bu yüzden biz sınavların bitmesiyle burayı dağıtmak istemiyoruz. Eğitim kampüsü dolu olduğu için ara sınıfları alamadık. Yaz tatilinde de onlarla ilgilenmek istiyoruz. Öğrencilerimiz iyi okullara yerleşirlerse bu bizim için en güzel karşılık olur. Kendimizi
“yeşeren yaşamlar” olarak da niteliyoruz aynı zamanda. İnançlıyız, umutluyuz ve yeniden kaldığımız yerden devam edeceğiz” dedi.

Depremzede olan ve yakın akrabalarını kaybeden 12. Sınıf öğrencisi Pınar Reyhan da, çadır eğitim kampüsü deneyimini 9. Köy’e şöyle anlattı: “Evimiz yıkılmadı ama girilecek gibi de değil. Çadırda yaşıyoruz biz de ve ben tamamen çadıra kapandım. Kendimi kapattığım çadırdan gönüllü öğretmenler beni çıkardı. Yaşadıklarımıza karşın psikolojim bozulmuştu ve bu halime dayanamayan annem bir yolunu bulmaya çalışırken karşısına Kolektif Koordinasyon Derneği’nin oluşturduğu bu kampüs çıktı. Kampüsteki öğretmenler beni görmeye geldiler. Beni ikna ederek aralarına aldılar. Buraya gelirken sadece kafamı dağıtmak için geliyordum ama öğretmenler bizimle ailemiz gibi ilgilenerek depremden önceki hedefimize dönmemizi sağladı. Dersler için baskı kurmadan, bizi anlayarak sınava hazırlık sürecine dahil ettiler. Depremin bu kadar ağır etkisine karşın hayata karışabildiysem, bunu gönüllü öğretmenlerimizin çabasına borçluyum. Eskişehir PDR Bölümü için öğretmenlerimin gayretiyle çalışıyorum.”

Eğitim kampüsünde ders çalışan sadece öğrenciler değil; depremzede çocukların eğitimini üstlenen gönüllü öğretmenler de, boş buldukları her anda, atanabilmek için kamu personeli sınavına hazırlanıyorlar.