DOLAR 34,3489 0%
EURO 37,4006 0%
ALTIN 3.020,15-0,08
Ankara

AZ BULUTLU

Gençlerin hayali; “yeniden hayal kurabilmek…”
  • 9.Köy
  • Genel
  • Gençlerin hayali; “yeniden hayal kurabilmek…”

Gençlerin hayali; “yeniden hayal kurabilmek…”

Türkiye'de nüfusun yüzde 15’ini oluşturan gençlerin büyük bölümü eğitim aldıkları alanda çalışamıyor. Güvencesiz işlerde çalışmak zorunda kalan ve gelecek kaygısı yaşayan gençler, 9. Köy'e en büyük hayallerini, "yeniden hayal kurabilmek" olarak açıkladılar.

ABONE OL
14 Haziran 2023 12:53
Gençlerin hayali; “yeniden hayal kurabilmek…”
0

BEĞENDİM

ABONE OL
Haber: Gülistan Özel / Kapak Fotoğrafı: Depophotos
Türkiye’nin övündüğü genç nüfusu, artık hayal bile kuramıyor. Güvencesiz işlerde çalışan, eğitimini aldıkları işi yapamayan gençler, sorunlarını 9. Köy’e anlattı.

İstanbul Üniversitesi Turizm bölümü öğrencisi Mehmet Çetin, okulun yanısıra, bir internet sitesi için part time çalıştığını, sigortasının olmadığını, asgari ücretin altında para kazandığını söyledi. Tüm çabasının “hayatta kalmak” olduğunu belirten Çetin, mezuniyet sonrasında iyi bir işte çalışacağına dair bir inancının olmadığını vurgulayarak, şöyle konuştu:

 

“İlkokuldan beri çalışıyorum. Üniversiteye gelirken de benim için değişen bir şey olmadı. Yoksul bir ailenin çocuğu olduğum için fırsat eşitliğinden yararlanamadım. Kimisi çalışmak zorunda değildir belki ama ben çalışmak zorundayım. Yurtta kalmama rağmen temel ihtiyaçlarımı karşılayamıyorum. Bir sinemaya, tiyatroya ya da arkadaş gruplarıyla yapılan toplu etkinliklere gidemiyorum. Bunun için param yok. Kazandığım ücret ancak okul masraflarıma ve yemek yemeye yetiyor. Çalıştığım yerde yemek ücreti 40 tl veriliyor. Bu para ile ne yiyebilirim?”

 

Fırsatını bulduğunda yurtdışına gitmek istediğini belirten Çetin, “Burada benim için bir hayatın olduğuna inanmıyorum. Çünkü burada emeğin karşılığı yok. Kültürel alanda kendimi geliştiremiyorum. Birileri senin elinden tutmalı, başka türlü hep sömürülürsün. Ben kendi geleceğimi göremiyorum” diye konuştu.

Yemek şirketinde çalışana yemek yok

Bir fastfood restoranında kasiyer olarak çalışan Fatma Akıncı ise, iki görev yaptığı restoranda hala sigortasının yapılmadığını, maaşının ise asgari ücretin altında olduğunu anlattı. Antropoloji mezunu olduğunu, uzun yıllar kendi mesleğinde iş aramasına rağmen bulamadığını da vurgulayan Akıncı, durumunu şöyle özetledi:

 

“Birçok kurumda gönüllü olarak çalışmama rağmen, mesleğimi hayatımı idame ettirecek seviyeye getiremedim. Her zaman gönüllü çalışamazdım. Yaşamak için paraya ihtiyacım var sonuçta. Ben de alanında eğitim gördüğüm yerden umudumu keserek, iş aramaya koyuldum. Onlarca işte çalıştım. Çalıştığım her yerde gençleri, bizleri sömürdüler. Şu anda da değişen bir şey yok. Günde 12 saat çalışmama rağmen, çalıştığım yerde yemek yiyemiyorum. Yemek şirketinde çalışana yemek yok, düşünebiliyor musunuz? Yemek için bize ayrılan ufak bir ücret var. Bu ücretle bir öğün bile karnımızı doyuramıyoruz. İşten çıkmak gibi bir lüksüm de yok. Evin kirası, faturalar var. Sosyal hayatım ise zaten sıfır. En son bir arkadaşımla dışarıda çay içtiğimi bile hatırlamıyorum. Eğitim sürecinde gençliğim, iş hayatında emeğim çalındı hep. Ölmemek için yaşıyorum.”

Yurt dışına gitmek hayalin hayali

Haldun Özdemir ise, üniversite mezunu ablası ve abisinin yıllarca işsiz kalmasına şahit olduğundan dolayı lisede eğitimini yarıda bıraktığını söyledi.  Hayalleri olmasına rağmen bu yolu tercih ettiğini ifade eden Özdemir, halen bir mağazada çalıştığını belirterek, şöyle konuştu:

 

“Eğitim herkesin hakkıdır. Ancak, eğitim sonrası önümüze konulan işsizlik, sağlıklı bir eğitim almamızı engelliyor. Bu düşünce de beni okuldan kopardı. Mağazada günde 12-14 saat çalışıyorum. Aldığım maaş hiçbir şeye yetmiyor. Genellikle boş zamanlarımı uyuyarak geçiriyorum. Henüz 20 yaşında olmama rağmen gelecekten benim bir umudum yok. Zengin olmayanları saymazsak, kendisini güvende hisseden bir tane genç var mı? Burada görüyorum; yaşıtlarım kendine kıyafet bile alamıyor. Sosyalleşebildiğim bir arkadaş grubum kalmamış. Çünkü her şey pahalı. Dışarıya çıkamıyoruz, sinemaya gidemiyoruz. Çoğu zaman bir yemek dahi yiyemiyoruz. Bir de sosyal hayatına saygı duymayan, tek amacı daha çok para kazanmak olan patronlarla uğraşıyoruz. Beş kuruşa çalışıyorum, üstelik bir sigortam yok. Sadece günümü dolduruyorum. Yurtdışına gitmek gibi bir düşüncem var ama bu da gerçekleştiremediğim hayallerden sadece bir tanesi olarak kalacak. Yani, hayalin hayalini kuruyorum.”

Emeğimin karşılığını alamıyorum

Hukuk Fakültesi üçüncü sınıf öğrencisi Bahar Kaya da, okul harçlığını çıkartmak için bir mağazada part time çalıştığını anlattı. Ailesinden maddi destek alamadığını söyleyen Kaya, şöyle konuştu:

 

“Kendi alanımda staj yaptım ama hep gönüllü çalıştım. Böyle olunca da devam edemedim. 1 yıldır giyim mağazasında çalışıyorum. Çalışmak zorundayım ne ailemden maddi destek alabiliyorum ne bursum yetiyor. Temel ihtiyaçlarımı karşılamak zorundayım. Daha önce de kafede çalışmıştım. Müşteriden yanlış hesap aldığım için haftalık ücretimin hepsi kesildi. Bu yetmezmiş gibi ceza olarak bir hafta gönüllü çalışmamı istediler. Daha fazla dayanamayıp çıktım. Şu anki işimde de sıkıntılar yaşıyorum. Mecbur olmasam bir gün bile katlanamazdım. Sigortam yok, günlük 200 TL’ye çalışıyorum. Hafta içi okuldayım hafta sonu işteyim. Yoğunluktan kendime vakit ayıramıyorum. Beni yoran şey çalışmaktan çok, emeğimin karşılığını alamamak. Günde 14 saat çalışıyorum. Bir öğün yemek masrafım karşılanıyor. Bu yemek de ya sandviç ya da tost oluyor. Üniversite hayatımın böyle geçmesi beni çok üzüyor ve kendi alanımda iş bulamazsam ne yaparım bilmiyorum.”

En az 10 karakter gerekli
Gönderdiğiniz yorum moderasyon ekibi tarafından incelendikten sonra yayınlanacaktır.


HIZLI YORUM YAP

Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. KVKK uyarıları ve detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.