Bu annenin tek hayali başını sokacakları bir ev…

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Serra Taylan

Elazığ’ın Yazıkonak Beldesi’nde dört çocuklu bir aile, kaldıkları çadırda yaşam mücadelesi veriyor. Sürekli bir işi olmayan baba ve engelli anne, çocuklarıyla yaşayacakları bir ev hayalini kuruyor. Anne Sakine Öztürk’ün aldığı engelli maaşı ile 20 metrekarelik çadırda yaşam mücadelesi veren aile tuvalet, banyo gibi ihtiyaçlarını bile gidermekte zorlanıyor. 27 yaşındaki anne Sakine Öztürk, yüzde 41 engelli. Yaklaşık iki aydır bir fabrikada çalışan eşinin kazancının geçimlerini sağlamaya yetmediğini belirten Sakine Öztürk, çocuklarının giyim ve gıda gibi temel ihtiyaçlarını bile karşılayamadıklarını ve en büyük isteklerinin bir ev olduğunu dile getirerek şunları söyledi:

“Benim eşim gariban bir insan. Yetkililerden istediğim eşime bir iş ve çalışarak, devletin vereceği evin parasını ödemek. Biz dilenci ya da fırsatçı insanlar değiliz. Beş yıl önce ailevi sebeplerle Diyarbakır’dan Elazığ Yazıkonak’a göç ettik. Eşimin okuma yazması olmadığı için düzenli bir işi yok o nedenle düzenli bir gelirimiz de yok. Kirayı ödeyecek durumumuz olmadı hiç. Dört çocuğumla akrabalarımdan temin ettiğimiz çadırda yaşamaya başladık. Bu dünyada herkesin bir hayali var. Benim hayalim çadırdan kurtulmak, bir evde yaşamak, çocuklarıma kıyafet alabilmek, küçük çocuğumun bez masrafını karşılamak.”

“Konteyner verseler bile razıyım”

Yıllardır düzenli bir iş bulamayan 40 yaşındaki baba Çetin Öztürk ile engelli anne Sakine Öztürk’ün dört çocuğunun en büyüğü 9 yaşında… Küçük çocuklarla elektriği ve suyu olmayan bir çadırda yaşamanın zorluklarını anlatan Sakine Öztürk, “Sosyal Yardımlaşma Müdürlüğü’nden gelen görevliler bize yardım kriterlerini taşımıyorsunuz dedi. Yardım etmeleri için bir ailenin daha ne kadar yokluk yaşaması gerekiyor? Yardım şartlarını neye göre belirliyorlar?” sözleriyle sitem etti. Sakine Öztürk, “Konteyner verseler bile razıyım” dedi.

“Evimize giren tek düzenli para, 3 bin liralık engelli maaşım”

Yetkililere seslerini duyurmak isteyen anne Öztürk, devletten 3 bin TL engelli maaşı aldığını söyledi. Anne yaşadıkları sıkıntıları şöyle dile getirdi:

“Hiçbir anne baba çocuklarının çadırda büyümesini istemez. Eşim yaklaşık iki aydır bir fabrikada çalışmaya başladı ama düzenli bir iş değil. Evimize giren tek düzenli para aldığım engelli maaşım, o da 3 bin TL. Çocuklarıma bir çikolata bile alamıyorum. Telefonuma kontör bile yüklemiyorum çünkü onlara vereceğim paraya ihtiyacım var. Çocuk okutuyorum. Onun masraflarını karşılamamız gerekiyor. Şu anda en büyük kaygım ayda bir almak zorunda olduğum tüpün parasını ödeyebilmek. Ayda bir çuval un alıp ekmek pişiriyorum. Et almak bizim için lüks. En son kurban bayramında üç parça et gelmişti. Bazen çocuklarımın canı tatlı, çikolata gibi şeyler istiyor. Onları alamamak kadar zor olan bir şey var mı bir anne için?”

“Kaldığım çadırda elektrik aboneliğini hayal ediyorum”

Yetkililerden bir ev talebinde bulunan Sakine Öztürk, eşinin düzgün bir işi olması halinde çalışarak evin parasını ödemek istediklerini belirterek sözlerini şöyle sürdürdü:

“Bazen utanıyorum çünkü insanlar her zaman aynı samimiyetle yaklaşmıyorlar. Bizim kimden ne çıkarımız olabilir? Çalışarak parasını ödeyebileceğimiz bir ev istiyoruz. Oysa bir ev hayal etmek çok değil. Benim çalmadığım kapı kalmadı. Bedava bir şey istemiyoruz. Eşimin düzenli çalışacağı bir iş olsun. Bize sosyal konut gibi bir ev hakkı versinler. Çalışarak evin parasını ödeyelim. Çocuklarımın geleceği için kaygı duymayayım. Hiç olmazsa bir konteyner versinler. Elektrik dediğiniz nedir ki! Kaldığım çadırda elektrik olsa diye hayal kuruyorum. Ben devletimden yardım istiyorum, dört çocuğumuzla bize sahip çıksınlar.“