Paralimpik milli sporcu “Yasin Çimciler”

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Dilek Atlı 

Bursa’dan dünyaya uzanan yaşamı talihsizliklerle başlasa da judo ile hayata tutunan Yasin Çimciler, “Özgüven eksikliğimi, toplumdaki utanma duygumu sporla yendim. Bugün beni hiç bilmediğim bir şehrin ortasına bıraksanız yolumu bulabilirim. Engelli çocuklar, gençler sporla güçlenip yaşama katılsınlar diye onlara destek ve ilham olmak için çalışıyorum” dedi.

Henüz anne karnındayken gelişim problemi yaşayan Yasin Çimciler’in yaşamı duyanlara ilham veriyor…

Doğuştan kataraktlı olduğu için görme kaybı nedeniyle küçük yaşta lens ve gözlük kullanarak yaşamını sürdüren Çimciler, 11 yaşındayken geçirdiği operasyon sonucu sağ gözünü tamamen, sol gözünü ise kısmen kaybetti.

Ailesinin daha iyi görebilmesi için 2002 yılında üniversite hastanesindeki ameliyata onay verdiğini söyleyen Yasin Çimciler, o günleri şöyle anlattı:

“O güne kadar lens ve gözlüklerle zor olsa da okula gidiyor, arkadaşlarımla sokakta top oynayabiliyordum. Ameliyattan sonra olanlar oldu. Önce başarılı geçtiğini söylediler. Merceği göze dikerek yapılan bir ameliyattı ve ben 11 yaşındaydım. Esnemeyen bir dikiş olduğu için dikişler patlamış. Bu ameliyat aslında 20 yaş üzeri için uygunmuş. Bugün bu ameliyat göze merceğin yapıştırılmasıyla gerçekleşiyor ve daha az komplikasyon oluşuyor. Dikişler kopunca görüşüm daha da düştü. Ameliyat eden doktor bunun riskler arasında olduğunu söyledi ve geçti. Bu ameliyattan sonra sağ gözüm işlevini tamamen yitirdi. Sol gözüm ise sadece ışığı görebilir oldu. 2006 yılında sol gözümden retina yırtılması ameliyatı geçirdim. Kısmen de olsa ışık görebilmek için… Şu an stabil. O gün bugündür böyle yaşıyorum.”

Yasin Çimciler

“Depresyona girmiştim, babam aradı”

2006 yılındaki ameliyattan sonra umudunu yitirerek depresyona girdiğini ve asosyal bir yaşama sürüklendiğini belirten Milli sporcu sözlerini şöyle sürdürdü:

“Gençtim ve çok utangaçtım. Otobüse binmeye, birine bir şey sormaya utanıyordum. Özgüven eksikliği yaşıyordum. Evden okula gidip geliyordum. Markete bile uğramaya çekiniyordum biri bir şey sorarsa diye. 2009 yılında bir gün babam beni aradı. Evdeydim. Olay TV’nin bir spor programına denk gelmiş. ‘Nilüfer Belediyesi Görme Engelliler Spor Kulübü’ diye engelli sporcular yetiştiren bir kulüpten söz etti. Ertesi gün BUGES’e gittik babamla. Burada golbol sporu ile tanıştım. Bir süre sonra fiziksel özelliklerimin spora çok uygun olduğunu, milli takıma girmek için judo yapabileceğimi söylediler. Ben de judo eğitimlerine başladım. İlk turnuvada seçildim. Böylece profesyonel judo yaşamım başlamış oldu. Judonun görme duyum için riskini doktorla görüştüm. Evet, sol gözümdeki ışık için risk olduğu açıktı. Diğer taraftan judo ile hayata bağlandım, mesleğim oldu, milli sporcu oldum, yeşil pasaportum bile oldu. Sonuçta risk, yolda yürürken de var engelli bireyler için. Ben de kadere bıraktım ve yoluma devam ettim.”

“Gelecek kaygısı duydum ama sporu bırakmadım”

Spor kariyerinde başarıya giden yolun kolay olmadığını söyleyen Yasin Çimciler, 2012 Londra Paralimpik Olimpiyatları’’na Bursa’dan giden tek görme engelli sporcu olarak, judo branşında ülkesini temsil ettikten sonra sağ omuzundan sakatlanarak, spora bir süre ara vermek zorunda kaldı. Ulusal ve uluslararası turnuvalarda birçok kez ilk üçte yer alan ve çok sayıda madalya kazanan Milli sporcu Çimciler şunları anlattı:

“Spor hayatını hiç bırakmadım. Ancak maddi özgürlük ihtiyacım, gelecek kaygım ve üniversite hayalim de vardı. 2015-2016 yıllarında Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Spor Yöneticiliği Bölümü’nü kazandım. Üniversitede hocalarım ve arkadaşlarım bana çok yardımcı oldu. Eğitimimin ardından müsabakalara 2017 yılında İngiltere’deki Avrupa Şampiyonası ile geri döndüm. 

Judoya başladığım yıldan bugüne, turnuvalardaki ulusal ve uluslararası başarılarım, derecelerim devam etse de gelecek kaygısı yakamı bırakmadı. KPSS’ye girdim ama olmadı. Derken 2019 yılında belimden sakatlandım, 2020 yılında pandemi yaşandı ve ben artık 2021 yılında kendimi tamamen spora verdim. Çünkü sporu bıraksam da o beni bırakmadı. Başarılı olduğum alan burasıydı. 

BUGES’e geri döndüm. Bir özel okulda beden eğitimi öğretmeni olarak 2 yıl boyunca çalıştım. 2023 yılında resmen devlet sporcusu oldum. “Türkiye Milli Paralimpik Sporcusu” olarak bu yıl Antalya Grandprix’sinde ilk üçe girip kotamı garantilemeyi hedefliyorum. Ardından Paris 2024 Olimpiyatlarında altın madalyayı ülkeme getirmek istiyorum.”

Yasin Çimciler

“Engelliler için spor özgüven sağlıyor”

Milli sporcu Yasin Çimciler, engelli bir bireyin yaşamında sporun kurtarıcı olabileceğini belirterek ailelere de tavsiyede bulundu:

“Spor, özgüven sağlıyor. Beni bugün hiç gitmediğim bir şehrin ortasında bıraksalar evime dönebilirim. Özellikle ailelere tavsiyem şu ki, çocuklarını kusurlu olduklarını hissettirerek değil, destekleyerek hayatın içine sokmalılar. Korumacı davranmak, örneğin koluna girerek yürümek, hangi engele sahip olursa olsun doğru değil. Bazı aileler engelli çocuklarını evden bile çıkarmıyor. Spor, yaşamı destekliyor. Engelli çocuklar, engelli gençler, pek çok spor dalında var olabilirler. Böylece hayata bağlanıp özgüven kazanabilirler. Aileler, isteksiz olan çocuklarına rol model gösterebilirler. Örneğin, pek çok engelli çocuk ile tanıştım ve bazıları beni önceden tanıdıklarını ve örnek aldıklarını söyledi. Çok mutlu oldum.”

Toplumun engelli hakları ile ilgili bilinçli olmadığını da sözlerine ekleyen Çimciler, “Büyük bir kısmı bilinçsiz. Örneğin, bir yere gitmek istiyorum ve yol tarifi soruyorum. Bana mavi binadan sonra diyorlar. Ben görme engelliyim ama o bunu fark etse de bilinçli değil. Otobüste yer vermiyorlar mesela. Oysa bastonla biniyor arkadaşım. Yalnızca Ankara’daki vatandaşlar diğer ildekilere göre daha bilinçli diyebilirim. Ankara’da daha rahat ediyoruz. Okul müfredatına bir ünite dahi olsa engelli hakları ya da farkındalığı dersi uygulamalı olarak eklenebilir. 

Devletin de engelli vatandaşların varlığını görünür, bilinir kılacak projelere imza atması gerekiyor. Ayrıca kaldırımlar bedensel ve görme engelli vatandaşlar için sorun teşkil ediyor. Belediyelerin bu konuda hassasiyet göstererek bir düzenleme yapmaları gerekiyor” diye belirtti.

“Örnek alınıyor, ilham oluyor”

Yasin Çimciler’in yaşam mücadelesine hayatının çok erken yaşlarında başladığını, güçlü karakteri, aile desteği ve tanıştığı doğru kişilerin yönlendirmesiyle hayatını olumluya çevirdiğini söyleyen BUGES Başkanı Ali Genç de milli sporcuyla ilgili şunları aktardı:

“Genç yaşta annesini kaybedip, aksilik sonucu görme engelli oluşu bir anda hayatını altüst etmişti. Ailesinin desteğiyle ve yönlendirmesiyle BUGES ile tanışan kardeşimiz bugünlerin temelini hızlıca atmaya başladı. Antrenman yapmayı çok sevmesi, gelen ulusal başarıların motivasyonu, kulübün desteği ile hızlıca yol almaya başlayıp sportif yaşamını akademik alana da taşıyarak rol model olma yolunda örnek gösterilmeye başlandı. 

Görme engelli kardeşleriyle yakından ilgilenip sorunlarına çözüm bulması, tecrübelerini aktarması, sadece manevi olarak değil onları maddi olarak da kollayıp gözetmesi, kulüp içerisinde ve görme engelliler spor camiasında çok sevilip örnek alınması, spor yapmak istemeyen birçok kardeşimize ilham vermesi yakından şahit olduğumuz, bizi de mutlu eden durumlar.”