0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Türkiye’deki toplam kağıt mendil ve tuvalet kağıdı üretiminin üçte birini tek başına gerçekleştiren Lila Kâğıt Fabrikası, sendikalaşma çalışmalarına başlayan 100’e yakın işçiyi işten çıkardı. İşçilerin, fabrika önünde kurdukları çadırda başlattıkları direniş 300. gününü geride bıraktı.

9. Köy’e konuşan Selüloz İş Sendikası örgütlenme uzmanı Aykut Günel durumu, “İşçiler, anayasal hakkı olan sendikalı olma hakkını kullanırken işveren işçinin elinden işi alıyor. Mevcut sistem de buna çanak tutuyor” sözleriyle anlattı. 

Fabrikada 800’ün üzerindeki işçinin, asgari ücret civarı ücretlerle ve neredeyse hiçbir yan sosyal hakka sahip olmadan çalıştığına dikkat çeken Günel, bununla mücadele edebilmek için 100’e yakın işçinin sendikal örgütlenme çalışmasına başladıktan hemen sonra işten çıkarıldıklarını söyledi.  Günel, şöyle konuştu; 

“Fabrikada yaklaşık 10 aydır bizler bu direnişi sürdürüyoruz. Fabrikada sendikalı olmak isteyen işçiler işten çıkarıldı. ilk işten çıkarılma  Eylül 2021 başlarında oldu. 5 arkadaşımız işten çıkarıldı. 5 arkadaştan 4’ünün sendikal tazminat davası açıldı. Eylül başından Aralık 2021’e kadar 60’tan fazla arkadaşımız ya istifa yoluyla. ya işverenle tazminat karşılığı anlaşarak, ya da direkt tazminatsız olarak farklı yollarla işten çıkarıldı. 22 Aralık’ta en son çıkarılan arkadaşlarla birlikte bir eylem kararı aldık. 30 Aralık’ta bir direniş çadırı kurduk. Sendikaya üye olduğu için işten çıkarılan işçi aslında yüzü geçkin olduğunu söyleyebilirim.Hali hazırda 6 arkadaş nöbette duruyor.” dedi.

Sendikacıdan Sendikalar Kanunu’na sert eleştiri

Mevcut Sendikalar Kanunu’nun işçilerin örgütlenmesini engelleyici bir yapıya sahip olduğunu söyleyen Günel,  “Önümüzü kapatan en büyük engel baraj sistemi. Sendikalar kanunu bize diyor ki tek bir işyeri varsa toplam çalışanın yüzde 50+1 üye yap diyor. Burası da öyle bir yer. Yaklaşık 1000 kişilik bir yer. Yani burada 500 civarı üyemiz olması gerekiyor. Toplu sözleşme yapma sorunu var. Sendika kanununun önümüze çıkardığı en büyük engellerden birisidir” dedi. Sendikalı olmanın bir “anayasal hak” olduğunu da vurgulayan Günel, şöyle konuştu;

“İşçiler anayasal hakkı olan sendikalı olma hakkını kullanmaya çalışırken, işveren işçinin elinden işi alıyor. Mevcut sistem de buna çanak tutuyor. Sendikalı oldukları için işçilerin işten çıkarılması, işverenin hukuk ve yasa dışı yaptığı bir eylemdir. Hukuksuz işten çıkarılanlar için davalar açıldı. Kesinleşen işçi davaları var. Hala davası devam eden işçiler var.”

“İşçiler, makinenin bir parçası olarak görülüyorlar…”

Lila Kağıt fabrikasında işçilere emeklerinin karşılığı verilmediğini söyleyen Günel sendikasız iş yerlerinde işçilerin “sömürüldüğünü” söyledi:

“Şu an Lila kağıt fabrikasında çalışanlarının tek hakkı yılda dört defa aldıkları ikramiye adı altında prim veriliyor. Bu da işçiyi içerde tutmak ve baskı yapmak için en önemli araç” diyen Günel, iş kazası geçiren işçinin, “ikramiye” olarak aldığı paranın da kesildiğini anlattı. Günel “Kaza geçiren o işçiye ne olduğuyla ilgilenip soruşturmuyorlar. Amirine karşı gelenin, haklı da olsa, primi kesiliyor. Prim işçiye yapılan sosyal yardım olarak değil, işçiyi işyerinde baskılamak için kullanılıyor. Bizlerin sendikalaşma amaçlarımızdan en önemlisi de bu işyerlerinde işçiler makinenin bir parçası olarak görülüyor olması.”

“İş kazalarında ölen işçilerin yüzde 98’i sendikasız”

İş kazalarında ölen işçilerin yüzde 98’inin sendikasız işyerlerinde çalışmakta oldukları bilgisini de paylaşan Günel, şöyle konuştu;

“Bu veri en basit önlemlerin bile alınmadığını gösteriyor. Sendikalı işyerlerinde hiç iş kazası olmuyor mu? Tabi ki hayır. Ama temel önlemler alınırsa iş kazalarının, iş ölümlerinin yaşanmayacağını biliyoruz. Sendika işçinin vücütsal bütünlüğünü korumak, yaşam bütünlüğünü korumak demektir. Sendika, sadece ücret hakları için değildir.”

İşçiler; Ücret az, iş güvenliği yok

Lila Kağıt fabrikasından çıkarılan işçiler ise, işyerinde güvenliğin olmadığını ve asgari ücretin altında maaş verildiğinden şikayetçi oldular. Adının açıklanmasını istemeyen bir işçi, 9. Köy’e yaptığı açıklamada durumunu şöyle anlattı;

“Çalışma koşulları çok zor. Ücretlendirmeleri çok kötü, iş güvenliği olmadığı gibi asgari ücret altı maaş veriliyor. Yaklaşık 5,5 yıl Lila Kağıt bünyesinde çalıştım. Bu süreçte baskılar hep vardı, çalışanlar arasında ayrım yapıyorlar adaletsiz ücret dağılımı yapıyorlardı.” 

Söz konusu fabrikada sık sık iş kazası yaşandığına dikkat çeken bir başka işçi ise, şöyle konuştu;
“Bu fabrikada iş kazaları çok oluyor. En görünürü yaklaşık üç yıl önce yaşandı. Bir işçi ezilerek öldü. İş güvenliği yetersiz. İş güvenliği alınmadığı için ben yaklaşık 11 işçinin uzuv kaybı olduğunu biliyorum. Kimi işçinin bütün parmakları veya birkaç parmağının olmadığını biliyorum. Denetimsizlik çok fazla var.”

Denetimin ancak işçiler iş kazasında hayatını kaybedince gerçekleştiğini anlatan işçi, “Birinin başına bir şey geldikten sonra önlem alıyorlar, denetimler yapılıyor” dedi. 

Sendikaya üye olduktan sonra işten çıkarıldığını söyleyen bir başka işçi ise, “Sendika üyesi olduktan sonra yöneticiler tarafından mobbing uygulanmaya başlandı. O süreçte birçok sendikalı arkadaşımız performans düşüklüğü sebep gösterilerek işten çıkarıldı. Biz anlaşmak yerine dava açıp direniş çadırımızı kurduk” dedi. 

9. Köy, Lila Kağıt Fabrikası ile iletişime geçip, yaşanan direniş konusunda soru sormak istedi. Ancak Lila Kağıt yetkilileri, soruları yanıtlamadı.

HABER : Haber: Fatma Boz