Semire Yılmaz / Kapak Fotoğrafı: DepoPhotos
Hatay’ın Antakya ilçesinde yaşam mücadelesi veren ortopedik engelli Fatma ve Serkan Topraklı çiftinin yaşamları depremden sonra daha da zorlaştı. Travmalarını ve sorunlarını aşmaya çalışan Topraklı çifti, seslerini 9. Köy aracılığıyla duyurmak istedi.
Fatma ve Serkan Topraklı, 6 Şubat 2023’te meydana gelen depreme 20 katlı binanın -1. katındaki evlerinde yakalandı. Deprem sırasında mahsur kalan Topraklı çifti, 10 yaşındaki oğulları Taylan’ın çabası ile hayata tutundu. Topraklılar enkazdan kurtulduktan sonra ise yağmurun ve soğuğun ortasında kaldı.
Topraklı Ailesi depremden sonra 3 gün boyunca soğuk bir spor salonunda hayata tutunmaya çalıştı. Spor salonunda ihtiyaçlarını karşılayacak hiçbir yer olmadığını belirten bedensel engelli çift, sivil toplum kuruluşlarının desteğiyle Ankara’ya gitti ancak burada da psikolojik sorunlar yaşadı.
Farklı bir kültürde yaşamakta zorlandıklarını belirten Serkan Topraklı, o günlere dair şunları söyledi:
“Ankara’ya geldiğimizde sudan çıkmış balığa döndük, ne yapacağımızı bilmiyorduk. Bir yakınımızın evinde 9 kişi kalmak zorundaydık. Sonrasında 1 aylık süren bir yok oluş başladı. O evde kendimizi çok farklı bir dünyada gibi hissettik. Sonra annemlerle kendi evimize çıktık ancak bizim kültürümüzden uzak, hiç bilmediğimiz bir şehirde yaşayamadık. En sonunda Antakya sevdamız bizi buraya geri getirdi.”
Hatay’a döndükten sonra hayatlarına bir çadırda başlayan Topraklı çifti, engellerinin de yarattığı dezavantajlar üzünden çadırda kalamadı. Serkan Topraklı yaşadıkları sıkıntıları şöyle dile getirdi: “Çadırdan ayrılıp yarı tahta yarı metal, anlayacağınız yıkık dökük bir eve geçtik. Hayat kavgamızı bu yıkık dökük evde sürdürmeye başladık.”
Sağlık sorunları yaşadıklarını ve bunun yanı sıra tekerlekli sandalye ile ulaşımın da çok büyük problem olduğunu belirten Serkan Topraklı, “Depremden önce hayatımızda belli başlı zorluklar vardı ancak biz bunlara bir şekilde alışmıştık. Depremden sonra bu sorunlar daha da arttı. Hayat artık bizim için çok zor” diye konuştu.
Geçimlerini, devletin verdiği 4 bin TL engelli aylığı ve gelen yardımlarla sürdürmeye çalıştıklarını belirten Serkan Topraklı, “Çocuğumuzun okulu için özel servis tutmak zorundayız. Maalesef bunu karşılamak da çok zor. Oğlumuzun yalnızca okul masrafları için bile aylık 2-3 bin lira harcıyoruz. Elimizde normal bir hayat sürdürmek için para kalmıyor, hatta borç içinde yaşıyoruz” dedi.
Bir evleri olmasını istediklerini belirten Topraklı şöyle konuştu: “Verilen maaş ile ev almayı bırakın geçinmek bile mümkün değil. Ayrıca bir evimiz ya da bir arabamız olursa maaşımız kesilecekmiş. Kısacası normal bir hayat için gerekli olan ihtiyaçlar bize lüksmüş. Biz artık normal bir hayat sürmek istiyoruz. Bunun için de iş lazım. Ben çalışmak ve çalışarak geçimimi sağlamak istiyorum ama iş yok.“
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. KVKK uyarıları ve detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.